تپه های شن در صحرا با وزیدن بادهای تند هر ساعت به شکل تازه ای در می آیند. اما صحرا همیشه صحراست.
عشق هم مثل صحرا به هر حال به جای خود باقی میماند.
میدانم که اگر سرنوشت مقدر کرده باشد و من قسمتی از افسانهی تو باشم، روزی نزد من باز خواهی آمد.
مطمئن باش که من تا روزی که تو برگردی، منتظرت می مانم.
.
. .. که اگر کسی زبان جهانی را بداند، میداند که در گوشه و کنار دنیا همیشه کسانی هستند که در انتظار از راه رسیدن محبوب خویش اند. و در هر جای جهان، در قلب صحرا یا در غوغای یک شهر بزرگ، وقتی آن دو که در انتظار دیدن همدیگرند، رو در رو شوند، نگاهشان با همدیگر پیوند مییابد، و گذشته و آینده و هر چیز دیگر در نظر آنها بی اعتبار می شود، و آن دو تنها به آن لحظهی دیدار می اندیشند.
و در قبول این حقیقت تردید نباید داشت که در زیر آسمان کبود سرنوشت هرچیز و هرکس در اختیار و در دست خداوندی ست که دانا و تواناست، سرنوشت آدمیان را رقم می زند و عشق را می آفریند. و هرکس که به کاری مشغول است، یا در گوشهای می آساید، یا به جستجوی گنج می رود، دل و جانش در دست اوست.
که اگر غیر از این بود، رویاها (خواب ها) ی آدمی هیچ معنا و مفهومی نداشتند.
#کیمیاگر
#پائولوکوئیلو
#فکه
#راهیان_نور
#عکاسی
#photography
#photobyme
شنبه, ۱۲ بهمن ۱۳۹۸، ۰۳:۲۳ ب.ظ
۹۸/۱۱/۱۲
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.